czwartek, 4 kwietnia 2013

4. Współczesne dowody na katastrofizm przy górze St. Helens - Torfowe osady jeziora Spirit Lake

Torfowe osady jeziora Spirit Lake

Drzewo nie tylko może ulec skamienieniu, ale może się też zwęglić.


Ten kawałek wegla przypomina, że leśny materiał roślinny  i warstwy zdartej kory zabezpieczone są przez działanie gorąca i ciśnienia. Ogromne warstwy resztek roślinnych spowodowały odkładanie się węgla.


Typowy model narodzin wegla według ewolucjonistów - bagniste lasy.
Węgiel składa się z przemienionego materiału roślinnego i drzew. Ewolucjoniści zakładają, że materiał roślinny zgromadził sie bardzo wolno na ogromnych bagnistych obszarach. Osad został nazwany torfem. Ewolucjoniści zakładają, że potrzebne są  bardzo długie okresy czasu dla grubych osadów torfu. Więc aby zgromadzić i przypuszczalnie ukształtować węgiel potrzeba milionów lat.


Osuszone bagniste osady wzdłuż brzegu Nowej Anglii
Można zauważyć, że torf jest jednorodny. Drobnoziarnista struktura spowodowała przesiąkanie osadu przez korzenie. Węgiel często zawiera odkłady kory z wyraźnie szorstką strukturą.

Po czterech latach studiów pokładów wegla w Kentacky dr Steven Austin oświadczył, że węgiel tworzył się z kloców, które pływały razem jako mata. Zakładał, że kloce pływającej maty ocierają się o siebie, a nasiąkniete kawałki kory osadzają sie na dnie oceanu. Później osady torfu mogły być zagrzebane przez inny osad i ciśnienie i gorąco mogły przemienić je w węgiel. Model pływajacej maty był teoretycznym modelem przeprowadzonym eksperymentalnie w kilku naczyniach z wodą. Nie było do tej pory współczesnego przykładu pływajacej maty z pni drzew w czasie gdy dr Austin bronił swojej dysertacji na Uniwersytecie Penn State w 1979. Dopiero 10 miesięcy później góra St. Helens eksplodowała i utworzyła gigantyczną matę na jeziorze Spirit Lake.

Widok z powietrza na jezioro. Jeden miilon pływających pni drzew utworzył niezwykły osad w środowisku dna jeziora. Czy to jezioro może być modelem na powstanie wegla? Wielu kreacjonistów tak uważa.

Nurkowie z Instytutu Badań Stworzenia badają matę z pni drzew w jeziorze Spirit Lake. Zauważmy, że pnie drzew pozbawione są gałązek, czubków i korzeni. Gdzie one sie podziały?

To podwodne zdjęcie jeziornego pokładu. Pokazuje metrowej grubości odkład torfu, który zdominowany jest przez kawałki kory z drzew iglastych. Jeśli jakieś inne katastroficzne wydarzenie zagrzebałoby ten forf na dnie jeziora, wtedy osad przemieniłby się w węgiel. Węgiel kształtować się może z kawałków kory i drewna z korzeni i gałązek tak jak pokłady węgla w zachodnich Stanach USA jak i w Pd Polsce. Czy nie jest to świadectwo pierwszego stopnia formowania się węgla? Wielu kreacjonistów tak uważa.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz